De grote ommekeer

Wist je dat Jan Lammers ook met IndyCars heeft geracet? In RTL GP Magazine vertelde hij hoe zijn leven in die jaren een beslissende wending nam.

Lees hier een passage uit Jans openhartige column.

"Eerst reed ik voor Sherman Armstrong - niet zo'n geweldig team - tot er ineens een stoel vrijkwam bij Forsythe. Met hun auto ging ik op Laguna Seca meteen hard, en op Tamiami Park (foto onder) zou ik hebben gewonnen als ik er niet vlak voor de finish af was gegaan.

"Het ging vervolgens zoals ik in de Formule 1 ooit van ATS naar Ensign was gegaan: door die paar goede resultaten kreeg ik voor 1986 een contract met salaris van Dan Gurney. Als levenservaring was dat geweldig, want Dan is een legende, maar net als bij Ensign was de auto niet goed.
Op Phoenix, mijn eerste ovalrace, lag ik lange tijd zesde en zat ik vol in de staart van Bobby Rahal, maar op Indianapolis lukte met die Eagle niets, en na een maand testen moest Gurney concluderen dat het met zijn auto niet ging lukken en trok hij het team terug.
Toen was ik er echt even helemaal klaar mee. Dat was de ommekeer. Ik dacht: 'Zoek het allemaal maar uit. Ik heb nu dertien jaar geracet, altijd alles gegeven en kan volgens mij aardig rijden, dus als anderen dat ook vinden, dan weten ze wel te vinden'.

"Ik heb alles losgelaten en ben allerlei boeken gaan lezen over hoe je het leven kunt benaderen, over meditatie en visualisatietechnieken - dingen die nu in de sport gemeengoed zijn, maar toen mijn ogen openden. Tot die tijd was ik uitgegaan van het fysieke, zat ik altijd in de sportschool, nu verdiepte ik me in het mentale. Dat heeft me enorm gesterkt. Dus iedereen die me nu nogal een zwever vindt - dat is toen begonnen!"