Nigels laatste Grand Prix

In 1995 markeerde de Grand Prix van Spanje in Barcelona het roemloze einde van de F1 carrière van Nigel Mansell.

De samenwerking tussen Nigel en zijn nieuwe werkgever McLaren is min of meer een "verplicht nummer". Teambaas Ron Dennis heeft een hekel aan de theatrale Mansell maar F1-baas Bernie Ecclestone ziet in de Engelsman de grote naam die de F1 nodig heeft na het afscheid van Alain Prost en het verongelukken van Ayrton Senna. En Mansell, niet bepaald vies van een lucratief F1-contract, denkt dat hij na zijn succesvolle comeback van drie races in 1994 (met een superieure Williams) nog steeds succesvol kan zijn.

De door sponsor Marlboro gefinancierde miljoenendeal met McLaren komt echter laat tot stand en de nieuwe auto, de MP4/10, is dan al bijna klaar. Direct bij de eerste test merkt "Nige" dat hij niet goed in de auto past. Geen wonder want die is feitelijk ontworpen voor zijn rankere teamgenoot Mika Häkkinen. Het is de opmaat voor een zich maandenlang voortslepende saga die vooral voor Mansell gênant is. De Britse tabloids laten geen spaan heel van de in hun ogen "te dikke, volgevreten ex-kampioen". Het is een respectloze hetze en dat terwijl Manselll enkele jaren eerder nog werd bejubeld na het behalen van de F1 en Indycar-titels.

Tijdens de eerste races in Brazilië en Argentinië wordt Mansells plaats ingenomen door Mark Blundell. Ondertussen wordt in Woking een B-versie van de MP4/10 gebouwd met een bredere monocoque. Bij de derde race, de Grand Prix van San Marino op Imola, maakt Nigel zijn rentree. Het wordt geen succes, de auto is weliswaar wat breder maar nog steeds krap. Bovendien is de wegligging belabberd, de wagen onderstuurt enorm. Mansell verliest veel tijd op zijn teamgenoot en finisht de race kleurloos als tiende.

Twee weken later, op 14 mei 1995, start hij op Barcelona vanaf de vijfde startrij, pal naast Häkkinen. Beide rijders klagen het hele weekend opnieuw over de wegligging waarop Ron Dennis verklaart dat "het team de onmiskenbare kwaliteiten van de auto nog niet heeft kunnen benutten". Bij de persconferentie op zaterdagmiddag oogt Mansell verslagen. In de race raakt hij al snel op achterstand en als hij na een vroege pitstop met de tricky McLaren even in een grindbak schiet, rijdt hij opnieuw de pits in en parkeert zijn auto in de box. Voorgoed.

Het is een triest en roemloos einde van de prachtige carrière die Nigel Mansell heeft gehad. En die hij beter een half jaartje eerder had kunnen afsluiten toen hij met de Williams in Adelaide de laatste Grand Prix van 1994 won.