45 jaar na Tunnel Oost

Vijfenveertig jaar geleden verongelukte Piers Courage op Zandvoort. En verloor Frank Williams een dierbare vriend.

Het Formule 1-seizoen 1970 verloopt moeizaam voor Piers Courage en Frank Williams. Ze hadden er meer van verwacht. Na een veelbelovend jaar met een door Williams gerunde Brabham -waarmee Courage tweemaal een tweede plaats scoort- lijkt de kans om de door Gianpaolo Dallara ontworpen De Tomaso te mogen racen een gouden geschenk. Maar de wagen is te zwaar en niet vooruit te branden.

Toch lijkt het tijdens het eerste zomerweekend van 1970 beter te gaan. Courage kwalificeert zijn rode De Tomaso 505 op de vijfde startrij voor de Grand Prix van Nederland op het circuit van Zandvoort. Zoals altijd zit zijn vrouw Sally op een klapstoeltje in de pitbox. Om de tijd te doden, houdt ze tijdens de race de rondetabellen bij voor remfabrikant Ferodo. Alles verloopt normaal totdat startnummer 4, de auto van haar man, niet meer voorbij komt. Achterop het circuit is het vreselijk mis gegaan.

Wat er precies is gebeurd tussen Scheivlak en Tunnel Oost is nooit duidelijk geworden. Maar Piers is van de baan geraakt, zijn auto is over de kop geslagen en in brand gevlogen. Iedereen denkt, hoopt, dat hij de vlammen niet meer heeft gemerkt. Zijn zilveren helm wordt na het inferno ver van het wrak gevonden. Er staat een dikke rubberen streep op, waarschijnlijk van een wiel dat bij de eerste klap is afgeknakt en tegen zijn helm is aangevlogen.

Als Frank Williams dertig jaar na het ongeluk herinneringen ophaalt aan Piers, besluit hij met "mensen zoals hij worden niet meer gemaakt". Piers Courage was een uitstekende coureur en vooral een geliefd mens.

Het verhaal over de tragedie bij Tunnel Oost verscheen eerder In RTL GP Magazine 5 2009 te bestellen in de webshop.